Η Róisín Murphy μιλάει στον En Lefko 87.7!

Release Athens, 23 Ιουνίου 2019

Ο Σάκης Τσιτομενέας μιλάει με την υπέροχη Róisín Murphy, λίγο πριν εμφανιστεί ζωντανά στο Release Athens 2019, στην Πλατεία Νερού: η μουσική, η μόδα, ο νέος της ήχος, οι Moloko και η σωστή προφορά του ονόματός της!

Όταν ξεκίνησα να ακούω τη μουσική σου, μου φαινόταν δύσκολο να πω το όνομά σου, το έλεγα με γαλλική προφορά, δηλαδή “Ρο-α-σίν”. Νομίζω τώρα το λέω σωστά, είναι “Ρό-α-ζιν”;
Συμβαίνει συχνά, είναι “Ρό-ου-σιν”!

Είναι η τρίτη φορά που έρχεσαι στην Αθήνα για συναυλία, οπότε πλέον έχεις ξεκάθαρη εικόνα για το κοινό σου εδώ. Τι να περιμένουμε από σένα απόψε;
Είναι υπέροχο το ελληνικό κοινό, όπως πάντα. Πλέον, οι συναυλίες μου είναι αρκετά up-tempo και χορευτικές, οπότε δεν επιλέγω slow κομμάτια. Ειδικά στο πλαίσιο ενός φεστιβάλ με πολλά ονόματα, όπως είναι αυτό.

Πλέον, σκηνοθετείς τα βίντεό σου. Έχεις σκεφτεί να περάσεις στην υποκριτική ή να σκηνοθετήσεις μια ταινία;
Φυσικά! Πρόσφατα, σκηνοθέτησα ένα βίντεο για μια μπάντα και ήταν η πρώτη φορά που επιχείρησα κάτι τέτοιο. Σιγά-σιγά, θα φτάσω και σε μια ταινία μικρού ή μεγάλου μήκους.

Ο ήχος των Moloko ήταν κάτι πολύ φρέσκο στα 90’s. Ποιες είναι οι διαφορές στη μουσική τότε και τώρα; Πώς τις αντιλαμβάνεσαι;
Μέσα στα τελευταία χρόνια, άρχισα να νιώθω περισσότερο επαγγελματίας. Στην αρχή της καριέρας μου, ένιωθα ότι όλα έγιναν κατά λάθος. Δοκίμαζα πράγματα και πειραματιζόμουν αρκετά. Διατηρώ, όμως, αυτή την ενέργεια που είχα και τότε. Κι αυτός είναι ο λόγος που έχω καριέρα αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Οι άνθρωποι που με ακολουθούν μουσικά, περιμένουν απροσδόκητα πράγματα από μένα, οπότε… Εγώ δεν έχω αλλάξει πολύ από τότε, αλλά η βιομηχανία έχει σίγουρα αλλάξει πολλές φορές, έχει κάνει κύκλους. Και μόλις τον τελευταίο καιρό θυμίζει κάτι από αυτό που ήταν παλιότερα, ίσως τον τελευταίο χρόνο που τα πράγματα έχουν ηρεμήσει αρκετά και δίνονται ευκαιρίες σε καλλιτέχνες όπως εγώ. Για ένα μεγάλο διάστημα, έπρεπε να λειτουργώ ανεξάρτητα στη δισκογραφία, δεν είχα επιλογή. Τώρα, νιώθω ξανά ότι έχω στήριξη από τη μουσική βιομηχανία και τα πράγματα αλλάζουν και πάλι.

Πιστεύεις ότι τα μεγάλα labels είναι πλέον απαραίτητα; Γιατί πλέον βλέπουμε ανθρώπους να γίνονται stars εν μία νυκτί στο διαδίκτυο.
Αυτό συμβαίνει, σίγουρα. Αλλά όχι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Πέρυσι, κυκλοφόρησα 4 singles κατά τη διάρκεια μίας χρονιάς και η αποδοχή από τον κόσμο ήταν τεράστια, παρ’ όλο που κυκλοφόρησαν από τη The Vinyl Factory ως 12ιντσα βινύλια. Μόλις κυκλοφόρησα το νέο μου single, “Incapable”, από μια θυγατρική εταιρεία της BMG, το οποίο είναι μια τελείως διαφορετική εμπειρία, μιας και το κομμάτι έχει φτάσει σε περισσότερο κόσμο, πολύ πιο γρήγορα. Δεν γνωρίζω τον μηχανισμό, αλλά είναι η μέρα με τη νύχτα!

Το ιταλικό “Mi Senti” EP ήταν μια κυκλοφορία-έκπληξη, τουλάχιστον για μένα και τους θαυμαστές σου. Να περιμένουμε κάτι αντίστοιχο στο μέλλον;
Θέλω πολύ να κάνω κάτι στα γαλλικά. Έχω αρχίσει να ακούω τη γαλλική σκηνή, έχει πολύ ενδιαφέρον. Οι Ιταλοί πιστεύω ότι είναι εξαιρετικοί τραγουδοποιοί γενικότερα. Αλλά στη new wave/punk σκηνή, αυτή τη στιγμή η Γαλλία είναι το επίκεντρο και ίσως δοκίμαζα κάτι τέτοιο.

Η μόδα είναι πολύ σημαντική για σένα. Είναι η εικόνα και το στιλ σου το ίδιο σημαντικά με τη μουσική που δημιουργείς;
Δεν είναι το ίδιο σημαντικά, όχι. Η μουσική έχει πάντα προτεραιότητα και μου υπαγορεύει τι να κάνω με την εμφάνισή μου. Βασικά, με διευκολύνει. Αν η μουσική είναι καλή και έχει δική της ταυτότητα, είναι εύκολο μετά να ασχοληθείς με την εικόνα σου. Είναι πολύ δύσκολο να δουλεύεις με κακό υλικό, μουσικά μιλώντας. Για μένα, είναι ακατόρθωτο.

Τι απολαμβάνεις περισσότερο: να κάνεις συναυλίες, να γράφεις μουσική ή να σκηνοθετείς;
Η σκηνοθεσία είναι πολύ καινούργιο πράγμα για μένα, οπότε με ενθουσιάζει αρκετά αυτή τη στιγμή. Αν μιλάμε μάλιστα για ένα μουσικό video-clip, στο οποίο δεν μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω και να κάνεις αλλαγές, αφού μιλάμε για ένα ολοήμερο γύρισμα, είναι λες και είσαι σε μια ολοήμερη θεατρική παράσταση.

Έχεις καθόλου μετανιώσει που δεν έγινες τελικά visual artist;
Η αλήθεια είναι το έχω καταφέρει όσο περισσότερο μπορώ, μιας και είναι κάτι που μου βγαίνει πολύ φυσικά. Ειλικρινά, κάνω την καλύτερη δουλειά του κόσμου!

Έμεινες μόνη σου στα 16. Πώς επηρέασε αυτό τη ζωή και την καριέρα σου;
Είναι ό,τι πιο σημαντικό και καθοριστικό μου έχει συμβεί. Με έκανε ανεξάρτητη. Κοιτώντας πίσω, δεν το πιστεύω ότι το έκανα, ότι πήρα αυτή την απόφαση. Το Μάντσεστερ ήταν μια τόσο ζωντανή πόλη την περίοδο εκείνη, ειδικά στον τομέα της μουσικής. Μπορεί να μην είχα φανταστεί ποτέ ότι θα γίνω μουσικός, αλλά η εμμονή μου ήταν πάντα η μουσική.

Αν ένα από τα παιδιά σου έρθει και σου πει ότι θα μείνει μόνο του στα 16, τι θα απαντήσεις;
Θα ήμουν πολύ περήφανη, θα έλεγα “Ναι”!

Τι γνώμη έχουν για τη μουσική σου και για το γεγονός ότι είσαι διάσημη;
Είναι 6 και 8, αντίστοιχα, οπότε είναι ακόμα αρκετά προστατευμένα από ό,τι μου συμβαίνει, δεν γνωρίζουν. Μερικές φορές μου λένε “Ωραίο τραγούδι αυτό, μαμά, μπορείς να μου το τραγουδήσεις;”, ενώ άλλες έρχονται και με ρωτάνε “Είσαι διάσημη;”. Τους απαντάω ότι δεν είμαι διάσημη, αλλά ότι πολλοί άνθρωποι με εκτιμούν και με σέβονται! Φυσικά και μπορώ να πάω σε ένα club και να καταλάβω ότι με ακολουθεί η φήμη μου, αλλά πιστεύω πραγματικά ότι οι άνθρωποι που μου μιλάνε στο δρόμο και ζητούν να βγάλουμε μια φωτογραφία μαζί, είναι οι άνθρωποι που αγαπούν τη μουσική μου.

Υπάρχει κάτι νέο στη μουσική σήμερα που να σε ενθουσιάζει;
Φυσικά, κυκλοφορούν πολλά ωραία και νέα κομμάτια. Ακούω συχνά το show του Gilles Peterson στο BBC και ανακαλύπτω συνέχεια πράγματα, τα οποία στην πορεία τα ψάχνω online.

Η Αθήνα είναι η πρώτη στάση της καλοκαιρινής περιοδείας σου για το 2019. Ποια τα επόμενα σχέδιά σου;
Έχουμε ακόμα μερικές συναυλίες σε καλοκαιρινά φεστιβάλ και ετοιμάζω νέα μουσική. Δεν μπορώ να πω ακόμα κάτι, γιατί είναι σε πολύ αρχικό στάδιο. Είμαι πάντα σε ετοιμότητα και πολλές φορές εκπλήσσω τον εαυτό μου, γιατί πραγματικά δεν πιστεύω ότι κάνω ακόμα αυτό που κάνω!